Πώς
είναι άραγε η ζωή για ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας στην Αυστρία; Με
την πρώτη ματιά με εντυπωσίασε η πολύχρωμη σημαία που κυμάτιζε δίπλα
στη σημαία της ΕΕ έξω από το πανεπιστήμιο. Όλα αυτά τα ουράνια τόξα όμως
σημαίνουν πραγματική ορατότητα και πρόοδο ή είναι απλώς φανφάρες για
τον Ιούνιο, τον μήνα του Pride; Πώς θα αντιδρούσε ο Freud σε αυτά τα
πολύχρωμα ερεθίσματα; To φθινόπωρο του 1919, κατόπιν αιτήματος του πατέρα της,
ο Freud καλείται να θεραπεύσει μια δεκαοχτάχρονη γυναίκα
αριστοκρατικής καταγωγής, τη Margarethe Csonka-Trautenegg, η οποία
βίωνε ένα παράφορο ερωτικό πάθος για μια γυναίκα. Εκτός από το γεγονός
ότι η ομοερωτική αυτή ιστορία ήταν από μόνη της ένα σκάνδαλο, είχε
επιπλέον ατυχή έκβαση, με την απόπειρα αυτοκτονίας της Margarethe.
Μετά από τρεις μήνες ο Freud διακόπτει την θεραπεία και λίγο αργότερα,
το 1920, γράφει ένα άρθρο με τίτλο »Über die Psychogenese eines Falles
von weiblicher Homosexualität«, το οποίο αποτελεί την πρώτη ψυχαναλυτική
προσέγγιση όσον αφορά τη λεσβιακή ταυτότητα και αναφέρεται στην
περίπτωση της Margarethe. Σε αυτό το άρθρο ενδιαφέρουσες όσο και άκρως ενδεικτικές για την
κοινωνική διάσταση του ζητήματος είναι οι παρατηρήσεις του Freud
σχετικά με τη δυσκολία μιας περίπτωσης, όπου η ανάλυση δεν αποτελεί
αίτημα του αναλυόμενου, αλλά του κοινωνικού του περίγυρου, και όπου ο
αναλυόμενος δεν θεωρεί πως ασθενεί, αλλά δεν θεωρείται ασθενής ούτε και
από τον αναλυτή του:
[…] es ist nicht gleichgültig, ob ein Mensch aus
eigenem Streben in die Analyse kommt oder darum, weil andere ihn dahin
bringen, ob er selbst seine Veränderung wünscht oder nur seine
Angehörigen […] Als weitere ungünstige Momente waren die Tatsachen zu
bewerten, daß das Mädchen ja keine Kranke war – sie litt nicht aus
inneren Gründen, beklagte sich nicht über ihren Zustand – und daß die
gestellte Aufgabe nicht darin bestand, einen neurotischen Konflikt zu
lösen.